Ze beloofden me dat ik in een appelboomgaard zou gaan werken. In plaats daarvan brachten ze me naar een club.

Dit is het verhaal van een mannelijk slachtoffer van de sekshandel. Hij is momenteel 48 jaar, en van zijn 37e tot 41e was hij sekswerker in Amsterdam.

‘Ik kwam in 2002 uit Senegal. Een man bracht me hier. Hij zag mijn toestand. Ik leed. Hij zei dat hij zou helpen. Hij zei dat hij me kon helpen naar het buitenland te komen. Ik kon in het vliegtuig stappen en een baan krijgen, ik kon een beter mens zijn. Ik stemde toe, dus namen ze me mee.

Ze beloofden me dat ik in een appelboomgaard zou gaan werken. In plaats daarvan brachten ze me naar een club. Mensen kwamen naar me toe. Ik vroeg me af waarom er alleen mannen waren, en geen vrouwen. De mannen begonnen me aan te raken. “Wat?” zei ik. “Ik doe dit niet!?” Ze zeiden dat ik moest. Ik kende niemand, ik was bang, dus volgde ik hun orders op. Ik heb dit vier jaar in Amsterdam gedaan. Soms krijg ik (nog steeds) vreselijke dromen; mensen die mij achtervolgen, en demonen…

Het is mijn bedoeling dat ik als woordvoerder naar mijn land kan gaan. Als ik bedreigd word, kan ik hier terugkomen. In Afrika hebben ze geen rechtbanken en de tussenpersonen hebben geld. Ze betalen de rechter, ze betalen de politie, ze betalen al die mensen met autoriteit en je krijgt geen bescherming. Maar als ik mijn documenten heb, kan ik teruggaan en dan vertel ik alles. Als ze me bedreigen, reis ik weer terug. Als ik zonder documentatie ga, heb ik een heel groot probleem.

Het probleem ontstaat door de armoede daar. Want wat je de arme mensen daar ook vertelt, ze komen in de verleiding. De handelaren zullen komen. Je ziet ze steeds met een andere auto, je ziet hoe ze geld uitgeven en je wilt ook zo’n leven leiden. Het enige wat ik wil doen is die arme mensen in Afrika helpen. Hun ogen zijn blind en ze sluiten hun oren. Mensenhandelaren en iedereen die hen helpt moeten vervolgd worden. ‘

Met veel dank aan kunstenaar-activiste Jimini Hignett voor het beschikbaar stellen van foto’s uit één van haar doorlopende projecten met overlevenden van de seksindustrie. Deze zelfportretten, op papieren zakken geschilderd, tonen o.a. aan hoe zij zichzelf zien.