“Ik kreeg begeleiding om te leren het trauma dat ik had meegemaakt te verwerken en verder te gaan.”

Mijn naam is Patricia en dit is mijn verhaal. Ik ben geboren en getogen in Nigeria, maar in 1994, toen ik net 16 was, werd ik verhandeld naar Europa. Ik werd naar Italië gebracht waar ik tot 2011 verbleef. Ik besloot naar Nederland te verhuizen om goede medische zorg te vinden voor mijn kind dat aan kanker leed. In 2014 ontmoette ik een kerkpastor die mij, en enkele andere vrouwen die zich in een vergelijkbare situatie als ik bevonden, introduceerde bij Stichting TheBridge2Hope (TB2H). Zes vrouwen, samen met mij, sloten zich aan bij TB2H. Wij waren het eerste cohort deelnemers.

Toen ik bij TheBridge2Hope kwam, had ik geen huis, geen baan, geen papieren en ik was erg gefrustreerd door de situatie waarin ik me bevond. Bij TB2H kreeg ik veel hulp en steun. Ik kreeg begeleiding om te leren het trauma dat ik had meegemaakt te verwerken en verder te gaan. Meneer Peter Korst leerde me Nederlands spreken en schrijven, ik leerde computervaardigheden en zelfs leuke dingen zoals breien. TB2H heeft me in die eerste dagen enorm geholpen om de moed te vinden om door te gaan en een goed leven op te bouwen voor mijzelf en mijn zoon. Mijn zoon was vrij jong en het was moeilijk om hem te onderhouden. Het is moeilijk om werk te vinden als je geen papieren hebt, maar met de hulp van TB2H kon ik mijn verblijfsvergunning krijgen. Ik moest een juridisch adviseur inhuren om via de rechtbank mijn papieren te krijgen en TheBridge2Hope hielp daaraan mee te betalen. Ik kon vertrouwen op de mensen die achter me stonden, mensen die me hoe dan ook zouden helpen en steunen. Natuurlijk, het kostte ook mij veel moeite om te komen waar ik nu ben.

Nu heb ik een eigen woning, een vaste baan en binnenkort krijg ik mijn Nederlandse paspoort. Mijn zoon doet een HBO opleiding en gaat goed. Ik wil mijn verhaal delen zodat mensen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden als ik, weten dat er hoop is, dat het mogelijk is om je leven te veranderen, dat er een brug is naar hoop. Je moet er gewoon op gaan staan en stap voor stap vooruit blijven gaan.